دلم شکسته تر از شیشه های شهر شماست*

چه حس آشناییه! نشستم پشت میزم و دارم فکر می کنم که بی پناهی و تنهایی عظیمی توی قلبم داره ورجه وورجه می کنه! "م" زنگ میزنه و به محض اینکه صداشو می شنوم می گم: احساس بیچارگی میکنم. پاسخ میده: چرا؟ درست میشه همه چی نگران نباش. و سعی میکنم نگران نباشم و سعی می کنم فرو نرم توی این حس که مثلِ چاهِ ویلی عمیق و سیاهه! * عنوان بخشی از شعر سهیل محمودی منبع